حکایت یک کیانمرد/ تورج عاطف روزگار سخت است زمانی که
رفیق نازنین جناب مهندس مانوسی فر در بستر بیماری باشند وخاطرات از زنده یادان منصورخان امیر آصفی و علی آقا الهی را از زبان ایشان نشنوم و قلم را با دلتنگی برای رفیق رقصان کنم. باری در افسانه ایرانیان از فر کیانی سخن می رانند که چنین تعریف می شود:فروغی است ایزدی که به دل هرکه بتابد، از همگنان برتری یابد. از پرتو این فروغ است که شخص به پادشاهی میرسد، شایسته تاج و تخت میشود، آسایشگستر و دادگر و همواره کامیاب و پیروزمند میشود. ایرانیان قدیم پادشاهان و پیامبران خود را صاحب “فره ایزدی” میدانستند. فره ایزدی نشان لطف خداوندی بود و شکوه پادشاهی بدون آن بر قامت کسی راست نمیشد . این فر یک نشان مشهور دارد که به فروهر مشهور است و به سه پندان اشاره دارد .پندار نیکگفتار نیک کردار نیک است . این نماد می تواند حکایت پادشاهانی باشد که بر دلها حکمرانی کردند و یکی از این پادشاهان دلها کسی است که در باشگاهی به همین نام ( کیان ) بازی و مربیگری کرد . از منصور خان امیر آصفی سخن می گویم که امروز اگر در میان ما بود ۸۹ ساله می شد . مردی از نسل طلائی اولین تیم ملی فوتبال ایران که به المپیک 1964 توکیو رفتند. منصور خان امیر آصفی در کنار سوابق درخشان بازی در میدان سبز و داشتن سرمربی چون علی آقا الهی در امر مربیگری شاگردانی چون پرویز قلیچ خانی و علی پروین و... داشتند و افسوس که از میان این شاگردان کسانی بودند که بعدها به استاد امیر آصفی جفا کردند و قصه جف تیم عاشق می خواهد نه نوکر !...
ما را در سایت تیم عاشق می خواهد نه نوکر ! دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : tourajateef بازدید : 105 تاريخ : جمعه 7 بهمن 1401 ساعت: 19:50